سینماگران نگاهی به دستاوردهای کشور و زیباییهای اطراف داشته باشند
تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۲۶۴۱۲
به گزارش خبرگزاری مهر، محمد خزاعی شامگاه چهارشنبه در مراسم دومین جشن مهر سینمای ایران که همزمان با پنجمین جشن سیمرغ سینمای خراسان رضوی در محل پردیس سینمایی پارک بازار برگزار شد، خطاب به فیلمسازان اظهار کرد: از همه زوایا میشود به زندگی مردم نگاه و به هر نحو با آنان گفتگو کرد و آنان را دید، بستگی دارد که اندیشه سینماگر چه باشد، در این جامعه هم مشکلات و پلشتیها و هم زیباییها و موفقیتها وجود دارد، بستگی دارد فیلمساز نگاهش به جریانهای اجتماعی کشور چگونه باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رئیس سازمان سینمایی کشور افزود: آنان که در عرصه سینمای کشور فعالیت دارند، بدانند که امروز به جامعه امیدوار و بانشاط و پرتوان نیاز داریم که اگر محقق شود، میتواند ما را در این تمدن بزرگ که در جهان در حال شکل گیری است، کمک کند، نیاز است که نگاه سینماگران علاوه بر آسیبهای اجتماعی و مسائل اقتصادی که همه ما با آنها درگیر هستیم، نگاهی هم به دستاوردهای کشور و زیباییهای اطراف داشته باشد.
وی گفت: ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی در عدم حمایتهای لازم از سینماگران و فیلمسازان در استانها مقصر نیستند زیرا ظرفیت آنها نیز محدود است و ساختار باید تغییر کند.
خزاعی افزود: استانها نسبت به تهران از امکانات کمتری در عرصه سینما و فیلمسازی برخوردار هستند و همه امکانات در تهران متمرکز شده است، قبول داریم که شرایط تولید فیلم در استانها خوب نیست، شرایط اقتصادی فیلمسازان در استانها نیز خوب نیست و حمایتهای لازم از آنان انجام نمیگیرد اما ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی در این بخش مقصر نیستند.
رئیس سازمان سینمایی کشور بیان کرد: سازمان سینمایی کشور برنامه ریزی جامعی برای کمک به استانها در عرصه فیلمسازی و زیرساختهای مربوط به آن داشته است؛ ۱۴ برنامه برای تغییر و تحول در حوزه امکانات، رفاهیات، زیرساختها، پژوهشها و … سینمای استانها توسط شورای عالی سینما که نشست آن در هفته گذشته برگزار شد، به تصویب رسید که شرح آن در مراسم پایانی دومین جشن مهر سینمای ایران در ۱۳ مهرماه در تهران انجام میشود.
وی گفت: نشست شورای عالی سینما به برنامه ریزی در حوزه رفاهیات، زیرساختها، تولید، پژوهش و کادرسازی در حوزه سینما اختصاص داشت که ۵۰ تا ۶۰ درصد مقدمات برخی از این برنامهها فراهم شده، برخی از آنها نیز نیازمند زمان است تا نتایج آن در سالهای بعد مشخص شود، در مجموع خبرهای خوبی برای استانها داریم که اتفاق بزرگی را برای آنها در عرصه سینما رقم خواهد زد.
خزاعی یکی از مصوبات شورای عالی سینما در حوزه رفاهیات سینماگران را تأمین مسکن از محل طرح نهضت ملی مسکن ذکر و بیان کرد: بیش از ۴۰۰ نفر از فعالان سینما در کل کشور و بیش از ۱۶۰۰ نفر از سینماگران در تهران از شرکت در طرح نهضت ملی مسکن استقبال کرده اند که استقبال تهرانیها بیشتر از شهرستانیها بوده است که شاید به شرایط اقتصادی آنان در استانها مربوط میشود.
رئیس سازمان سینمایی کشور به اهمیت لهجه و گویش در فرهنگ و تمدن ایران زمین اشاره و بیان کرد: وظیفه ما سینماگران است که به این مقولهها توجه ویژه داشته باشیم و از این ظرفیتهای غنی در فرهنگ و تمدن ایرانیان برای نشان دادن ویژگیهای برجسته این فرهنگ بهره گیریم؛ جشن مهر سینمای ایران نیز تلاش میکند تا استعدادهای کشور در عرصه سینمای استانها را در این بخش شناسایی و از فعالیتهای آنان در یکسال گذشته قدردانی کند.
وی گفت: هر سال جشن مهر سینمای ایران را باشکوهتر از سال قبل برگزار میکنیم و هر ساله از فعالان عرصه سینمای استانها که در تولید، اشتغال، پژوهش، زیرساختها و… سینما فعالیت داشته اند، قدردانی میکنیم، جشن مهر سینمای ایران جشن مهرورزی است و از بهترین فعالان سینمایی استانها در طول یکسال گذشته در مراسم پایانی این رویداد در ۱۳ مهرماه در تهران قدردانی خواهد شد.
خزاعی با اظهار امیدواری از اینکه مشهد همان طور که همیشه پایگاه سینمای کشور و معرفی فیلمسازان برجسته بوده، همچنان در این بخش پیشتاز باشد، یاد و خاطره هنرمندان فقید خراسان رضوی از جمله انوشیروان ارجمند، مهدی صباغی، احمد خادم حسینی، غلامرضا بایزانمنش، مهدی صباغی، شهاب ملتخواه، جواد عرفانیان، رضا کمال علوی، سید محسن مصطفی زاده، تیمور قهرمان، حسین مقدم را گرامی داشت.
کد خبر 5890910منبع: مهر
کلیدواژه: سازمان سینمایی سینماگران بازیگر سینما محمد خزاعی مشهد بوشهر خادم الرضا دفاع مقدس هفته دفاع مقدس شهادت امام رضا ع تبریز اردبیل کرمانشاه مشهد ایلام امام رضا ع همدان بازگشایی مدارس عکس استانها جشن مهر سینمای ایران سازمان سینمایی کشور عرصه سینما استان ها زیرساخت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۲۶۴۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اولین هنرپیشه زن سینما و یک سرگذشت تلخ پرتکرار
دهم اردیبهشتماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته میشود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران میدانند.
به گزارش ایسنا، نام صدیقه (روحانگیز) سامینژاد که متولد سال ۱۲۹۵ بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامینژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سالها بیخبری و با تصاویری تکاندهنده از این ستاره سالهای دور سینما واکنشهای تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد: «زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سالهای پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روحانگیز سامینژاد مُرده است. من تا آن روز فکر میکردم روحانگیز سامینژاد باید سالها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامینژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامینژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».»
این کارگردان سینما همچنین گفته بود: «من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامینژاد را در فیلم تهامینژاد دیده بودم که گریه میکرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناسترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلیهای دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعهای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خودش حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.»
عباس بهارلو - مورخ و پژوهشگر سینما - در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخشهایی از آن آمده است: «وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامینژاد در آن نقش «گلنار» را بازی میکرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنشهای ناگواری برانگیخت، که بهدرستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچگاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامینژاد تصوری از آن واکنشها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر میداشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم میشد؟»
گفته میشود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوششهایی را در زمینه ساخت فیلم انجام میداد و در اینباره بهارلو ادامه داده است: «بهموازات فعالیتهای سختکوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خانبهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جستوجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلویِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایشها و تعزیهها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سالها در فیلمهای اوگانیانس و مرادی ایفای نقش میکردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، بههمین دلیل موانع کمتری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روحانگیز) سامینژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او بهعنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد.
«دختر لر» نخستین بار در سیام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیدهبان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت. سپس با یک دو هفته وقفه در همینسینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگهای خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را بهچشم ببینند.»
ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامینژاد چنان انگشتنما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.»
سامینژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامینژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامینژاد نقل شده است: «اغلب بهطور کنترلنشدهای میخندید و در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانیهای متعصب او را مورد ضربوشتم قرارمیدادند و حتی بطری بهطرفش پرتاب میکردند. بهطوریکه همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.»
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روحانگیز سامینژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است،
سامینژاد در حالی در 80 سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبهای با ایسنا گفته بود: «بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسلهای دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.»
او گفته است: «قدیمیهای معروف، بریدهاند و سعی میکنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سالها به آنها بیلطفی شده است و دل پرگلایهای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که میتوانست بازی کند. در یکی از برنامههای تلویزیونی هفت، بعد از سالها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید میبینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمیتوان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سالها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او میتوانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی میکرد چه اتفاقی میافتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بیغمی وجود نداشت، می توانست نقش یک پدر را بازی بکند.»
انتهای پیام